Czym jest taniec brzucha?

Każdą tancerkę, prędzej czy później, czeka w życiu zapytanie:

- Czym jest taniec brzucha?

I choć dla nas odpowiedź wydaje się być oczywista (stylem życia!), nagle może się okazać, że zwyczajnie ciężko jest ująć tę piękną sztukę w kilku prostych słowach...
Bo jak przekazać komuś wolność jaką daje całkowita akceptacja siebie, zamiana słabości w siłę? 
Czy ktoś, kto nigdy nie tańczył, zrozumie jaka moc drzemie w shimmi? 

Prawdopodobnie nie macie jednak tyle czasu, by zaprosić rozmówcę na kilkugodzinne opowiadanie...Będzie trzeba zadowolić go nieco krótszą odpowiedzią:
- Taniec brzucha to taniec każdej kobiety, niezależnie od jej wieku czy figury. Angażuje całe ciało, ale też duszę i umysł...Szczególnie charakterystyczne są w nim izolacje bioder i biustu, ale także subtelne i zmysłowe ruchy rąk.

Rozmówca pokiwa głową, może dopowie jeszcze parę zdań i odejdzie w swoją stronę (Aha, i na pewno zada pytanie: długo już tańczysz?). Może się jednak okazać, że temat tańca brzucha go zaciekawił. 
Ah!
I teraz macie pole do popisu!

Taniec brzucha, zwany także tańcem arabskim, orientalnym, belly dance lub raqs sharqi jest formą sztuki, w której brzuch wcale nie gra głównej roli. Główną rolę odgrywają zazwyczaj biodra, które bardzo często opasa się brzęczącymi chustami, by podkreślić ich ruch w tańcu. 

Poprzestanie na biodrach byłoby jednak olbrzymim niedopowiedzeniem, ponieważ także specyficzne ruchy klatki piersiowej są elementem charakterystycznym dla raqs sharqi. Kolejną ważną rzeczą są ruchy dłoni - zazwyczaj subtelne i zmysłowe, mające podkreślać ruch tancerki i przydawać jej gracji. Również włosy odgrywają istotną rolę - zazwyczaj długie, zmysłowo opadają na ramiona, tańczą wraz z tancerką - szczególnie przy obrotach. W belly dance tańczy także...twarz! Mimika twarzy i ogólna ekspresja są bardzo ważnymi szczegółami przy interpretacji utworu. Taniec brzucha to opowieść o kobiecie - jej fizyczności, jej radościach, smutkach, jej głębokich emocjach - jest tańczony od najmłodszych dziewczynek poprzez dorosłe kobiety, aż po najstarsze panie. Nie należy zapominać, że panowie także uprawiają tę trudną sztukę i jest ich coraz więcej! Wbrew pozorom, nie jest to taniec erotyczny. Zazwyczaj ruchy są pełne elegancji i klasy, wyzbyte elementów wulgarności. Taniec brzucha ma tyle twarzy, ile tancerek go tańczy. Raz może być lekki, zwiewny i delikatny, innym razem mocny, "ciężki i przyziemny". Niezależnie od formy, taniec orientalny zawsze wymaga od tancerek niemałej siły i dobrej koordynacji ruchowej. Cechą rozpoznawczą tańca brzucha są przepiękne kostiumy, bogato zdobione cekinami, frędzlami, monetkami, koralikami, a nawet kryształkami. Bogactwo i intensywność barw tych kostiumów w połączeniu z egzotycznymi ruchami tancerki zawsze wprawia publikę w zachwyt. Dla wzbogacenia swojego show, tancerka ma do wyboru szereg rekwizytów (woale, bambusowa laska, miecze itp.), a także mnóstwo odmian tańca brzucha samego w sobie, w którym może odkrywać swoją własną taneczną twarz - za każdym razem inną.

fot. Adam Korzeniowski

Dramat

Bardzo często, gdy akurat prowadzę zajęcia z tańca brzucha, używam określenia dramat.
Nie, nie. Nie jest to wcale komentarz do mojej poświątecznej sylwetki.

Tańczymy, liczymy kroki, uderzamy akcentami bioder w takt, a tu nagle mówię "dramat!".
I co teraz?
Zalewamy się rzewnymi łzami i w spazmatycznym teatralnym płaczu tańczymy dalej?
Otóż nie.
Mówiąc "dramat", na myśli mam okazanie emocji - wydobycie poprzez ruch ciała, gesty dłoni i mimikę twarzy, tych wszystkich głęboko skrywanych emocji w nas. Swoiste włożenie całej swojej duszy w ruch. To jest moment, w którym taniec przynosi nam wolność, pozwala wypowiedzieć to, czego nie da się wyrazić słowami.

rys. Nakaya

Poza osiągnięciem swoistego katharsis, na pewno same rozumiecie, że tańcząc do przepełnionych smutkiem pieśni, raczej nie wypada się uśmiechać, czy też na odwrót, interpretując radosną melodię, chyba nie ma sensu pokazywać zbolałej twarzy. Tutaj trzeba jednak być ostrożnym, bo chociaż często instrumenty i muzyka podpowiadają nam nastrój utworu, można się jednak naciąć w kwestii prawdziwego znaczenia wokalu obecnego w muzyce. Jeśli przygotowujecie się do występu, do którego w utworze jest obecny śpiew, spróbujcie poszukać w Internecie tłumaczenia piosenki. Z pewnością rozjaśni Wam to nieco wizję utworu i też na pewno ułatwi adekwatną interpretację taneczną. W tym temacie pragnę gorąco polecić blog umożliwiający znalezienie tłumaczenia interesującej nas piosenki:
http://nauka-arabskiego.blogspot.com/

Pamiętajcie, nie jest to teatr - emocje są prawdziwe!
Zazwyczaj potrzeba czasu - tygodni, miesięcy, lat - aby przestać udawać (dramatyzować), a przełamać w sobie barierę wstydu i skrępowania i pokazać siebie w tańcu, całą swoją osobowość, siłę, radość, ale także smutek, żal, tęsknotę.

Bo taniec brzucha jest pełen wielu barw i zmiennych nastrojów, zupełnie jak dusza kobiety...